ایمنی غذایی در خانه: بررسی دانش، نگرش و رفتار زنان روستایی شهرستان گنبد کاووس نسبت به ایمنی غذایی

سلامت محصولات و فرآورده های غذایی مورد مصرف جامعه در هر کشور مهم ترین شاخص پایداری سلامت اجتماعی و اقتصادی است. به همین دلیل، مدیریت فرآیند تأمین موادغذایی سالم برای تمام افراد جامعه یکی از مهمترین اهداف و مسئولیت های اصلی دولت ها محسوب می شود. از آنجا که بیش از 75 درصد بیماری های ناشی از موادغذایی به محیط منزل مربوط می شود، نقش زنان در تهیه، ذخیره سازی و آماده سازی مواد غذایی سالم بسیار مهم می باشد. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی دانش، نگرش و رفتار زنان روستایی نسبت به ایمنی غذایی در منزل پرداخته است. بدین منظور و با کمک تحقیق پیمایشی، 379 نفر از زنان روستایی ساکن در روستاهای شهرستان گنبدکاووس با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانش، نگرش و رفتار ایمنی غذایی زنان روستایی در حدّ مناسب قابل ارزیابی است و بین دانش، نگرش و رفتار ایمنی غذایی، یک رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین، بین دانش، نگرش و رفتار ایمنی غذایی با میزان درآمد خانواده، یک رابطه مثبت و معنی دار بدست آمد. اگرچه در پژوهش حاضر رابطه معنی داری بین سن و سطح تحصیلات زنان روستایی با دانش، نگرش و رفتار آنان نسبت به ایمنی غذایی مشاهده نشد، اما نتایج نشان داد که زنان روستایی باسواد در مقایسه با زنان بی سواد، دارای رفتار ایمنی غذایی بهتری هستند. این یافته تایید مجددی بر نقش و اهمیت سواد در ارتقاء کیفیت زندگی زنان روستایی می باشد.